Zo jarig...

Al meer dan een week was onze jongste zoon zenuwachtig en druk aan het aftellen voor zijn verjaardag. 
Want ja, hij werd eindelijk 10! Een echte tiener en wel twee cijfers in plaats van één cijfer.
Een nieuwe stoere transporter fiets stond boven aan het verlanglijstje en deze hebben we met hem uitgezocht. Er moet nog een kratje voorop maar hij weet nog niet welk merk bierkratje. (Ja, daar kun je een hele puzzel van maken).

Maar knuffeldier die hij is en reuze fan van alles wat met neushoorns te maken heeft werd het tijd dat mama ook eens een neushoorn ging haken.
Met de verjaardag in het vooruitzicht op zoek gegaan naar een patroon van een neushoorn.
Deze bestaan natuurlijk wel, maar ik had wel wat wensen en eisen. In mijn beleving is een knuffel ook echt een knuffel en geen klein beestje.

Na lang zoeken kwam ik op de blog van Heidi. Wow, wat maakt zij mooie patronen. Ik was meteen verliefd op de neushoorn maar ja, bloemen in allerlei kleuren zijn niet echt een jongensding.
Overlegd met de jarige in spé en samen jongenskleuren uitgezocht. Blauw in verschillende kleurstellingen en grijs moest het worden.
Patroon gekocht en toen sloeg de schrik me om het hart. 
Gaat mij dit wel lukken? Kan ik het op de manier doen die zij omschrijft? Dus aan de gang gegaan met proeflapjes.

Oef, gelukkig, ja ik kan het het, het gaat me lukken.

En dit is het eindresultaat:

  

Ik ben er weken mee bezig geweest, maar het is het meer dan waard geweest.
Ik ben echt nog nooit zo blij en tevreden geweest met een gehaakt project. Supertrots op mezelf dat het me gelukt is en onze jongste....die heeft de neushoorn in zijn hart gesloten.

Liefs Tinie