Even terug...

Zo vandaag zijn de scholen weer begonnen en hen ik even tijd om een berichtje te schrijven.

De vakantie zit er helaas al weer op, we moeten weer een jaar wachten op het weerzien met vrienden, het adembenemende uitzicht en de prachtige natuur.

Op de heenweg reden we langs de Allianz Arena, thuisstadion van FC Bayern Munchen.

Na dat we hadden uitgepakt, eerst een kop koffie en genieten. Uitzicht op de Watzmann in het prachtige Berchtesgaden.

De Blaueis-gletscher

Uitzicht op de Hintersee

 

Uitzicht vanaf de Koningsbachalm op de Watzmann

We hebben heerlijk genoten, we hadden prachtig weer zoals te zien op bovenstaande foto's. 

Afgelopen vrijdag kreeg ik van een vriendin een beschermengel, dit omdat ik morgen een operatie moet ondergaan.

Hierdoor zal ik voorlopig niet aanwezig zijn op mijn blog. 
Ik ga proberen wel al jullie berichtjes te lezen, maar kan helaas niet reageren.

Tot gauw, liefs Tinie

 

Even geen haakberichtjes...

Zoals de titel van het bericht aan aangeeft wordt er hier niet gehaakt.
Wegens een peesontsteking in beide handen (eerst werd er aan reuma gedacht) kan ik niet haken. 
Ik moet eigenlijk rust houden met beide handen, maar ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Als de medicijnen en de rust geen verbetering brengen dan gaan ze mijn handen spalken.
Ik ben dus volop aan het lezen geslagen, heerlijk met de e-reader op de bank, in bed of als het mooi weer is in de tuin.

De volgende boeken heb ik onlangs gelezen:

 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog trouwt Liesl met een Duitse weduwnaar en neemt de zorg voor zijn drie kinderen op zich. Haar nieuwe gezin wordt geteisterd door luchtaanvallen en honger. Als een van de kinderen psychische klachten krijgt wordt de liefde van Liesl voor haar gezin op de proef gesteld.

Moederland beschrijft het leven van de gewone gezinnen in nazi-Duitsland. Maria Hummel heeft Moederland gebaseerd op de briefwisseling tussen haar grootouders die zij op zolder vond.

Bron:

http://www.xanderuitgevers.nl/moederland-maria-hummel/

An Woud vindt zichzelf opnieuw uit. Met succes. Ze wordt een geslaagde copywriter met een hippe homo-vriendenkring en een mooie minnaar on the side. Het leven lijkt haar toe te lachen, maar al snel komen er barsten in het fundament. Waarom heeft ze geen contact meer met haar familie? Hoe zit 't met de zus die ze moedwillig verzwijgt? Langzaamaan wordt duidelijk waarom ze radicaal heeft gebroken met haar verleden. Het is maar de vraag of zij de zelfverzekerde, zorgeloze vrouw is voor wie ze zich uitgeeft. 

Bron:

http://www.siskamulder.nl/Siska_Mulder/Zus.html

 

Uit de Theems wordt het lijk van een man met doorgesneden keel gevist. Hij is onherkenbaar, want hij heeft al een tijd in het water gelegen. Het enige aanknopingspunt is een ziekenhuisbandje om zijn pols met daarop de naam Frieda Klein.Algauw blijkt dat psychotherapeute Frieda Klein een wel erg persoonlijke band met het slachtoffer had en wordt ze als de belangrijkste verdachte van het misdrijf gezien. Frieda heeft vanwege haar verleden weinig goodwill bij het politiekorps, maar gelukkig heeft ze vrienden die bereid zijn om tot het uiterste voor haar te gaan...

Denken aan vrijdag is het vijfde deel in de spannende Frieda Klein-reeks.

Bron:

http://www.niccifrench.nl/nieuws/denken-aan-vrijdag-verschenen/ 

Alle boeken zijn echte aanraders. Voor wat betreft het boek van Nicci French raad ik echter aan om eerst de andere delen in deze serie te lezen.

  
Ik hoop dat jullie wat aan deze leestips hebben en voor mezelf hoop ik dat ik snel weer kan haken.

Een spoedbestelling...

Laatst stond in alle vroegte de zoon va neen vriendin op de stoep bewapend met een bolletje katoen.

Of ik een koekiemonster in het oranje kon haken op de deksel van een pot.

Zijn over buurjongetje, waar hij weleens oppast, was jarig en hij wilde graag een kleinigheidje geven.

Er was wel haast geboden, de vraag kwam op donderdag en op zaterdag moest het klaar zijn.

Ik moest dus snel aan de gang met mijn turbo-haaknaald.

Met dit als eindresultaat:

Het cadeautje viel in de smaak.

Op het moment haak ik niet zo heel veel, maar ben ik meer aan het lezen.

Ik heb nog genoeg op mijn to do list staan om te haken alleen ontbreekt het me aan zin.

Ik las de afgelopen week de volgende boeken:

Het is een prachtig boek. Zo ontzettend mooi omschreven. De harde realiteit van ongeneeslijk ziek zijn en hoe daar mee om te gaan worden in duidelijke taal zonder poespas omschreven.

 

Dit boek heb ik in 1 dag uit gelezen.

Ik begon 's ochtends en kon het boek niet meer weg leggen. 

Je wilt gewoon weten hoe het afloopt en hoe de verschillende vertellingen in het verhaal uiteindelijk bij elkaar komen.

Dit was het voor nu. Ik wil iedereen die altijd de moeite nemen om te reageren op mijn blogjes bedanken. Ik word altijd blij van jullie reacties.

Allemaal een fijn lang weekend en tot gauw!

Lieve groetjes Tinie

Opruimen...

Inderdaad opruimen op de zolder

Voor een paar jaar terug is mijn moeder overleden. Ze was een echte kaartenmaakster en had werkelijk alles wat je nodig hebt om een kaart te maken.
Als er iets nieuws op de kaartenmaak-markt uitkwam dan had zij het al weer gespot en vaak ook al gekocht.
Dag in dag uit was ze er druk mee, zelfs in het hospice waar ze heeft gelegen werd er nog druk geknutseld totdat het echt niet meer ging.

Na haar overlijden was het aan mij om te bepalen wat er met alle spullen zou gebeuren. 
Sommige spullen heb ik weggeven aan de knutselclub waar ze vaak kaartenmaak-workshops gaf. 
Een deel nam ik mee naar huis om nog eens uit te zoeken en hoe spijtig ook heel veel is verhuisd naar de afvalcontainer.
(om een idee te geven, ze had drie Billy (van de zweedse blauw-gele winkel) boekenkasten vol met materiaal).
Het was onmogelijk omdat allemaal mee te nemen.

Laatst was ik aan het opruimen en kwam ik een doos met allemaal ponsjes tegen.
Zelf doe ik er niets mee dus heb ik besloten om ze te verkopen.

Hieronder een impressie van alle ponsjes die ik heb.

Ik doe zelf niets met deze spullen en ik hoop dat ik er iemand anders blij mee kan maken.
Dus ken je iemand of ben je iemand die veel kaarten maakt dan kun je me mailen: creatinie@gmail.com

Op dit moment ben ik niet zo druk met haken, ik kan mij er niet echt toe zetten.
Mijn klachten in de buik zijn nog steeds onverminderd aanwezig waardoor ik er in mijn hoofd ook heel druk mee ben.
Ik heb weer wat nieuwe dingen geprobeerd in overleg met de specialist maar het heeft allemaal niets geholpen.

Paasworkshop...

Vorige week ging ik samen met mijn buurvrouw naar een paasworkshop.
Niets met een haaknaald maar met tuingroen, bloemen en een nepvogeltje, maar wel heel lief.

Ik zag er in eerste instantie wel tegenop.
Ik vind mezelf niet handig met tuingroen e.d.
Ook had ik geen idee wat ik zou gaan maken, ik ben afgegaan op het verhaal van mijn buurvrouw, die al was wezen kijken tijdens een open avond.

Ik ben erg tevreden met het eindresultaat, het stuk staat mooi op mijn dressoir.

En ik blijk handiger dan gedacht.

(de workshop deed ik bij BloemenDeco)

  

Om het voorjaar ook bij anderen in huis te brengen haakte ik o.a. nog wat tulpenpotjes.

Samen met een zak chocolade-eitjes, een klein lief gebaar voor mijn vriendin. 

Ze kan wel een oppepper gebruiken.

En ook nog in een andere kleurencombinatie samen met een vogeltje.

 

 (patroon vogeltje is van Lucy van het blog Attic24)

Dit setje viel ook in goede aarde bij vrienden van ons.

Voor de Pasen ben ik nu wel klaar, nu nog een zonnetje want dan lijkt en is alles veel mooier buiten. 

Nu is het koud en bijna herfst en dat kan niet de bedoeling zijn.

Fijne week allemaal!  

Eindelijk...mijn grote liefde...

Eindelijk lijkt het voorjaar door te breken en worden de dagen mooier.
Heus er zal af en toe een baaldag tussen zitten maar… het wordt beter.
 
Om dit in huis ook te laten gebeuren heb ik onderstaande tulpenpotjes (naar een patroon van Ellebel) gehaakt.
Lekker vrolijk op tafel hoewel ik ze voor de foto even buiten heb neergezet.
De zon brak net door zoals jullie zien op de foto.

 

 
Ook heb ik eindelijk onze vakantiebestemming dichterbij gehaald.
Elke ochtend worden wij tijdens de vakantie wakker met dit betoverende uitzicht.

De berg in het midden van de foto is de Watzmann, de op 1 na hoogste berg van Duitsland.
Als we daar wandelen dan besef je eigenlijk hoe klein wij als mensen zijn en hoe geweldig de natuur in al zijn verschijningen is.
Ik ben telkens weer erg onder de indruk en kan 's ochtends als iedereen nog slaapt met een beker thee eindeloos kijken naar deze mooie berg.
Ik heb mijn hart er aan verpand en zou er het liefst wonen. ;-) (en met mij nog drie anderen)

Het voor ons zo betoverende uitzicht hebben we laten afdrukken op een tuinposter, zodat we hier toch ook een beetje wakker worden met het moois wat de Alpen te bieden hebben.

  
We bestelden de tuinposter bij Webprint. 
Het is helemaal niet ingewikkeld om wat te bestellen, de site is heel overzichtelijk.
Je zoekt uit wat je wilt en het enige wat je dan moet doen is een geschikte foto uploaden.
Het handige is dat er gelijk wordt gezegd of de kwaliteit van de foto goed is.
Ook de prijs is meteen zichtbaar zodat je achteraf niet voor verrassingen komt.
We bestelden op woensdag de poster en werden gelijk goed op de hoogte gehouden van het bestelproces en wanneer de levering zou plaatsvinden.
Dus ik zou zeggen neem eens een kijkje op hun site want ze hebben ook vaak leuke aanbiedingen die bestellen nog leuker maken.
 
Nu ga ik weer even verder met haken want ik ben bezig met een leuke paasverrassing voor een vriendin.

P.S. de lettergrootte is anders dan wat ik normaal gebruik, maar ik krijg het niet veranderd.

Een vervroegd verjaardagscadeautje en lieve post...

Ach ja, moet kunnen dacht ik zo. 
Een vriendin is in mei jarig maar ik haakte nu al een poncho met col. 
We hopen tegen die tijd geen warme dikke poncho nodig te hebben en zeker geen 1 met col. 
Dus ik gaf hem onlangs aan haar. 
Ze had zelf de kleuren uitgezocht en heeft er inmiddels al veel plezier van gehad.

Van de lieve Susan kreeg ik van de week een lieve kaart met daarbij een engeltje.
Dank je wel lieverd!
 

Een hele fijne donderdag met hopelijk nog wat zonneschijn (want dat went erg gauw) en tot snel!

Al weer even geleden...

Maar ik heb niet stil gezeten qua haken.

Ik haakte voor mezelf een prachtige poncho met col. 
Ik zag een duidelijk patroon op het blog van handwerkjuffie en ben aan de haak gegaan.
Dit is het geworden...ik vind de poncho supermooi geworden.

Zaterdagochtend heb ik hem lekker aangehad terwijl ik een boodschap moest doen, ik had er een spijkerjasje onder en het was genieten. 
's Middags was het niet meer nodig, toen was het heerlijk toeven in de tuin. 
Wat een prachtig weer hebben we al weer gehad, ik hoop op nog veel meer mooie zonnige dagen.
Laat de winter maar wegblijven....alhoewel zaterdagavond werd het plots heel koud hier in de woonkamer...

Patroon vond ik hier.

Olaf, de sneeuwpop, uit de film Frozen zat naast mij op de bank. 
Ons nichtje werd drie en vierde haar verjaardag gisteren en is helemaal fan van Frozen.
Het was dus ook een schot in de roos en haar reactie is onbetaalbaar.
"Kijk mama, Olaf en hij houdt van warme knuffels".
Blijkbaar zegt hij dit in de film, maar dat weet ik niet.
Ze is er echt superblij mee, want ze liep constant met Olaf rond en haar andere Frozenpop.

Verder heb ik nog wat gehaakt maar daarover later meer.

Fijne week allemaal...

Een feestje op Valentijnsdag...

Afgelopen zaterdag was het Valentijnsdag...

Normaal doe ik er niet aan maar dit jaar met de leuke actie van PostNL toch een stapeltje kaarten geschreven.
Mijn eigen mannen (man en 2 zonen) kregen een kaart en vooral de jongste zijn reactie was super lief. Hij was tot tranen geroerd en vroeg stilletjes wat hij dan voor mij moest doen, want een kaart sturen was te laat. Ik was zo ontroerd.

Ik kreeg ook een lieve kaart van een lieve blogger en via de mail een e-card van mijn liefste tante.

Voor de mensen die ik ben vergeten en wat ik ook al aan een andere lieverd schreef, vriendschap en denken aan iemand zit niet in een kaartje.

Zaterdag hadden wij ook een 12,5 jarig huwelijksfeestje van vrienden. Ik maakte voor hen het volgende cadeautje.

De poppetjes komen uit het boekje, gelukspoppetjes haken.

Het doosje vulde ik met chocoladehartjes en een cadeaukaart te besteden bij het tuincentrum. 
Ze zijn afgelopen jaar verhuisd en willen de tuin nog opknappen dus dan komt zo'n bon wel van pas.

Helaas was ik vergeten om bij daglicht een foto te maken dus excuus voor de niet zo mooie foto.

Verder ben ik met van alles bezig maar daarover later meer.

Fijne week, Tinie

Wat een feest...

Alweer twee weken geleden was ik jarig, maar door omstandigheden kon ik niet eerder  bloggen.

Ik ben gigantisch verwend.

Hieronder een kleine impressie wat ik zoal heb gekregen.

Al deze mooie cadeautjes kreeg ik van mijn mannen.
De jongste is er heel druk mee geweest door alle boodschapjes te doen in het dorp en waarbij ik buiten bij de winkels moest wachten. ;-)

 De armband had ik al, ik kreeg de middelste chunk.

Ik kreeg heel veel leuke post waaronder een mooie, lieve kaart van Susan met daarbij een engeltje. Ze heeft hem speciaal voor mij uitgezocht en ik ben er heel erg blij mee.

 

Van een vriendin kreeg ik deze mooie handgemaakte tas met twee etuitjes zodat ik al mijn haakspulletjes goed bij elkaar kan houden. 
Supermooie en handige tas, die veel gebruikt gaat worden!
Ze blogde er zelf ook al over, kijk even hier.

En ik kreeg mooie voorjaarsbloemetjes. De narcissen zijn bijna uitgebloeid, de hyacinten staan volop in bloei. Het ruikt hier heerlijk.

Van een paar cadeautjes heb ik vergeten foto's te maken maar dat komt omdat ik mijn verjaardag in etappes heb gevierd.

Dus zoals ik dit mailtje begon, ik ben goed verwend mag ik wel zeggen! 

Voor nu een fijne maandag...