woensdag 6 januari 2016

Long Time No See...

Maar ik leef nog...

Ik heb een hele zware periode achter de rug waarbij ik ben geopereerd en waarvan ik lang moest herstellen.
Gelukkig gaat het nu na bijna 3 jaar klachten en pijn heel erg goed met me. Ik leef zonder pijn in mijn buik en bruis weer van de energie. Ik heb zelfs weer een baan gevonden en zoals ik tegen iedereen in mijn omgeving heb gezegd, de zon is weer gaan schijnen.

Nu is dat figuurlijk bedoeld want buiten is het op dit moment niet echt lekker. Het is koud en de ijzel-dreiging zorgt ervoor dat wij ook niet ver van huis gaan. Je weet immers maar nooit.

Ik heb niet zo heel veel gehaakt de laatste periode maar heb wel weer volop ideeën waar ik mee aan de gang wil.

Wat ik wel haakte was een kikker voor een zoon van een vriendin. Hij is helemaal verslingerd aan kikkers en met zijn verjaardag kreeg hij deze kikker van mij.


 
(patroon uit het boekje: Amigurimi en forest friends van Tessa van Riet-Ernst)
 
 Hij was er super blij mee en daar ben ik natuurlijk ook heel blij mee.
 
Op het blog van Alessandra, een goede blogvriendin, vond ik het leuke patroontje van onderstaande sneeuwpopjes. Hiervan haakte ik er ook een stel om cadeau te doen aan de juf van mijn jongste zoon en vrienden in Duitsland.
 
 
Voor de juf vergezeld van een kerstkaart


 
Voor vrienden in Duitsland vergezeld van een klein kerstpakket
 
De reacties op de sneeuwpopjes waren superleuk dus daar ga ik er nog meer van haken voor de kerst, maar dat duurt nog even...;-).
 
Rest mij nu nog alleen om iedereen een super leuk, gezellig, gezond, liefdevol en creatief 2016 toe te wensen. Ik ben er klaar voor...